نحوه کار برنامه های کاربردی وب

نحوه کار برنامه های کاربردی وب

معماری برنامه کاربردی

حلقه درخواست- پاسخ

URL های عمل مؤلفه

پیام های حلقه درخواست- پاسخ

پردازش درخواست

بک تراک کش

ایجاد پروژه ها

انتخاب یک قالب

فایل ها و گروه های پروژه

کلاس ها

منابع سرور وب

چارچوب ها

محصول (products)

منبع برنامه در گروه Contents

مقصد ها

ساخت برنامه شما

نصب برنامه کاربردی شما

خلق مؤلفه های وب

فایل های Java

فایل های WOD و HTML

چگونگی عملکرد عناصر پویا

افزودن منطق بر متدها

چگونگی عملکرد حفظ وضعیت

ایجاد یک پروژه برنامه وب

برنامه های کاربردی وب دسترسی پویای وب پیج های مبتنی برHTML از طریق یک مرورگر وب را ایجاد می کند. از آنجا که برنامه های کاربردیWeb Dbject شیء گرا بوده و به زبان جاوا نوشته می شود، برنامه کاربردی شماWeb page هایی را با ایجاد نمونه های شی ها به نام مؤلفه های وب به وجود می آورد.

مؤلفه وب ترکیبی از زیرمجموعه هایWocomponent و قالبHTML جاوا است. مؤلفه های وب همه مؤلفه ها و عناصر استانداردHTML شامل انیمیشنFlash، فیلم های Quichtime ، برنامه هایJava script و اپلت های جاوا را در برمی گیرد. مؤلفه های وب همچنین از کاسکاد ورقه های تعاریف(CSS) پشتیبانی می کند.

با افزودن عناصر خاصWebObject با همت هایHTML - به نام عناصر پویا- به مؤلفه‌های وب خود، محتوای پویا را به وب پیج های خود اضافه کنید. برخی عناصر پویا فاقد همت های HTML بوده و صرفاً در کنترل ایجاد محتوا به کار می رود. به عنوان مثال، محتوایی که شرطی یا تکراری است. هنگام پاسخ دهی به درخواست های مرورگر کلانیت، محتواهای پویا به HTMLایستا ترجمه و تبدیل می شود.

می توانید در ساخت مؤلفه های وب یا ازWebObject Builder یاDirect to Web استفاده کنید. WebObject Builderیک ابزار گرافیکی در خلق مؤلفه های وب بوده و عناصر پویا را به متغیرها و متدهای برنامه کاربردی شما محدود می کند. Direct to Web یک ابزار ساخت سریع نمونه بوده که برنامه کاربردی در حال کار وب را از مدل E0 ارائه شده خلق می کند. برای تغییر محتوای مؤلفه های Direct to WebازWeb Assistant استفاده نمایید. همچنین می توانید صفحات را فریز کنید- مؤلفه های وب را خلق کرده و به پروژه خود اضافه کنید- و آنها را با استفاده ازWeb Object Builder اصلاح نمایید.

باید قبل از معمول سازی برنامه کاربردی وب خود، درک بنیادینی از معماری یک برنامه کاربردی داشته باشید. این قسمت معماری برنامه های کاربردی وب را تشریح کرده و چگونگی کار عناصر پویا را در زمینه حلقه درخواست- پاسخ برنامه کاربردی را توضیح می دهد. هنگام پردازش یک درخواست و ایجاد صفحه پاسخ، شرح خلاصه ای از ترتیب متدها استنتاج می شود. این قسمت همچنین چگونگی کاربک تراک (پیمایش معکوس)Web Object ها را توضیح می دهد.

این سند چگونگی استفاده از ابزارهای مختلف Web Object را توضیح نمی دهد. در مورد مراحل استنتاجی در خلق قالب ها و ساخت عناصر پویا، راهنمای کاربرWeb Object Boilder را مطالعه کنید. در مورد چگونگی استفاده ازWeb Objects Direct to web Guid ,Direct to web (هدایت شیء های وب به راهنمای وب) را مطالعه نمایید.

معماری برنامه کاربردی

نه تنها برنامه وب شما محتوای پویایی ایجاد می کند بلکه می توانید قالب ها را به کاربر ارائه داده که محتوای مؤلف را برای آنها تأیید می کند. داده های ورودی را از کاربرانی بدست می آورید که از قالب هایHTML، دکمه ها و دیگر عناصر پویا استفاده می‌نمایند. مرتبط سازی عناصر قالب به متغیرها و متدهای مؤلفه وب شما شبیه محدود کردن دیگر عناصر پویاست که صرفاً محتوا را نمایش می دهد.

با قرار دادن عناصر پویا در یک عنصر استاندارد قالب مؤلفه وب خود، قالب ها را خلق کنید. مؤلفه وبHTML را ایجاد می کند که مرورگر های وب می توانند آن را تغییر کرده و نمایش دهد. این فرآیند از ترجمه دیتای ثبتی کاربر یا انتخاب ها به متغیرهایی در برنامه شما تشکیل می شود. اگر مؤلفه های وب را برنامه نویسی می کنید، این برنامه نویسی به درک چگونگی پردازش ورودی کاربر توسط برنامه های وب کمک می کند.

برنامه هایWeb Object مبتنی بر رویداد(event driven) هستند اما به جای پاسخ دهی به رویدادهای ماوس و کیبورد به درخواست هایHTML (پروتکل انتقال ها پیرتکست) پاسخ می دهند. برنامه درخواست عملHTML را دریافت می کند، به آن پاسخ می دهد و سپس منتظر درخواست بعدی می شود. پاسخ دهی برنامه به درخواست ها ادامه می‌یابد تا اینکه درخواست ها تمام شود. حلقه اصلی به کار گیرنده این درخواست ها حلقه درخواست- پاسخ،WebObject محتوای عناصر پویا را پر می کنند. اطلاعات انتشاری برنامه های شما در دیتابیس یا دیگر وسایل ذخیره سازی دیتا مقیم شده یا می‌توان آن را هنگام دسترسی به صفحه ایجاد کرد. صفحات هم بسیار محاوره ای و فعل و انفعالی هستند- شما می توانید کاملاً روش را مشخص کنید که کاربر از طریق آنها هدایت شده و دیتاهایی که آنها مشاهده و اصلاح می کنند.

شکل یک وب سایت مبتنی برWeb Object را نمایش می دهد. مجدداً درخواست (در قالبURL) از مرورگر وب به وجود می آید. مرور وب کشف می کند که درخواست باید توسط برنامه کاربردی Web Object به کار رفته و درخواست را به آداپتورHTTP بفرستد. آداپتور درخواست وارده را به شکلی پکیج می کند که برنامه Web Object بتواند آن را درک کرده و به برنامه کاربردی فوروارد کند. براساس مؤلفه های وب تعریف شما و دیتای مربوطه از انبار دیتا، برنامه وب پیجی را ایجاد می کند که از طریق آداپتور به سرور وب منتقل می شود. سرور وب صفحه را به مرورگر وب می فرستد که آن را ارائه می دهد.

به این نوع از برنامه کاربردی Web ObjectبرنامهWeb گفته می شود زیرا نتیجه آن ایجاد یک سری وب پیج هایHTML پویا می باشد.

حلقه درخواست- پاسخ

هر عمل اتخاذ شده از سوی کاربر از طریق سرور وب و آداپتور Web Objectبا برنامه کاربردی شما ارتباط برقرار می کند. همه جزئیات مربوط به عمل کاربر- محتوای فیلدهای تکست، وضعیت چک باکس ها و دکمه های رادیویی و انتخاب در منوهای pap-up همین طور اطلاعاتی پیرامونsession و دکمه یا لینک فعال شده در درخواست HTTP رمزگذاری می شود.

درخواست با عمل آداپتور Web Objectو رفتار پیش فرض برنامه رمزگشایی می شود. این فرآیند رمزگشایی، که در ایجاد صفحه پاسخ به حداکثر خود رسیده تا به مرورگر وب بازگشت داده شود- حلقه درخواست- پاسخ را می سازد. شکل2 ترتیب پیام های استنتاجی هنگام پردازش درخواست را نشان می دهد.

Web Objects دو مدل پردازش درخواست دارد، عمل هدایت و عمل مؤلفه.

- مدل عمل مؤلفه به شما اجازه می دهد وضعیت را در برنامه حفظ کنید؛ از این رو، به شیء های session نیاز داشته و از آن استفاده می کند. به طور پیش فرض، برنامه های وب از این مدل استفاده می کنند.

- مدل عمل مستقیم توسط برنامه هایی به کار می روند که به مدیریت وضعیت- به عنوان مثال، موتورهای جستجو، کاتالوگ های تولید، کتابخانه های پرونده و انتشار پویا-  نیاز ندارد. برنامه های استفاده کننده این مدل به طور پیش فرض فاقد شیء هایsession هستند.

هنگام توسعه یک برنامه به یک مدل پردازش درخواست محدود نمی شوید برنامه ها مناسب ترین مدل را در پیاده سازی مشخصه های خاص به کار می گیرد. عمل های مولفه به طور کلی در برنامه های وب دارای مؤلفه های به هم پیوسته سودمند است. به هر حال، توانایی کنترل زیاد جریان برنامه را به کاربر ارائه نمی دهد. به عنوان مثال، کاربر نمی تواند مستقیماً متد تعریف شده در فایل سرس جاوای یک مؤلفه وب را اجرا کند. از طرف دیگر، عمل های هدایت (Directactim) در ارائه چنین دسترسی به کاربران بهترین است. به عنوان مثال، با به کارگیریURL مناسب کاربران می توانند شیوه های خاص یک برنامه را اجرا کنند.

نحوه کار برنامه های کاربردی وب

نحوه کار برنامه های کاربردی وب

معماری برنامه کاربردی

حلقه درخواست- پاسخ

URL های عمل مؤلفه

پیام های حلقه درخواست- پاسخ

پردازش درخواست

بک تراک کش

ایجاد پروژه ها

انتخاب یک قالب

فایل ها و گروه های پروژه

کلاس ها

منابع سرور وب

چارچوب ها

محصول (products)

منبع برنامه در گروه Contents

مقصد ها

ساخت برنامه شما

نصب برنامه کاربردی شما

خلق مؤلفه های وب

فایل های Java

فایل های WOD و HTML

چگونگی عملکرد عناصر پویا

افزودن منطق بر متدها

چگونگی عملکرد حفظ وضعیت

ایجاد یک پروژه برنامه وب

برنامه های کاربردی وب دسترسی پویای وب پیج های مبتنی برHTML از طریق یک مرورگر وب را ایجاد می کند. از آنجا که برنامه های کاربردیWeb Dbject شیء گرا بوده و به زبان جاوا نوشته می شود، برنامه کاربردی شماWeb page هایی را با ایجاد نمونه های شی ها به نام مؤلفه های وب به وجود می آورد.

مؤلفه وب ترکیبی از زیرمجموعه هایWocomponent و قالبHTML جاوا است. مؤلفه های وب همه مؤلفه ها و عناصر استانداردHTML شامل انیمیشنFlash، فیلم های Quichtime ، برنامه هایJava script و اپلت های جاوا را در برمی گیرد. مؤلفه های وب همچنین از کاسکاد ورقه های تعاریف(CSS) پشتیبانی می کند.

با افزودن عناصر خاصWebObject با همت هایHTML - به نام عناصر پویا- به مؤلفه‌های وب خود، محتوای پویا را به وب پیج های خود اضافه کنید. برخی عناصر پویا فاقد همت های HTML بوده و صرفاً در کنترل ایجاد محتوا به کار می رود. به عنوان مثال، محتوایی که شرطی یا تکراری است. هنگام پاسخ دهی به درخواست های مرورگر کلانیت، محتواهای پویا به HTMLایستا ترجمه و تبدیل می شود.

می توانید در ساخت مؤلفه های وب یا ازWebObject Builder یاDirect to Web استفاده کنید. WebObject Builderیک ابزار گرافیکی در خلق مؤلفه های وب بوده و عناصر پویا را به متغیرها و متدهای برنامه کاربردی شما محدود می کند. Direct to Web یک ابزار ساخت سریع نمونه بوده که برنامه کاربردی در حال کار وب را از مدل E0 ارائه شده خلق می کند. برای تغییر محتوای مؤلفه های Direct to WebازWeb Assistant استفاده نمایید. همچنین می توانید صفحات را فریز کنید- مؤلفه های وب را خلق کرده و به پروژه خود اضافه کنید- و آنها را با استفاده ازWeb Object Builder اصلاح نمایید.

باید قبل از معمول سازی برنامه کاربردی وب خود، درک بنیادینی از معماری یک برنامه کاربردی داشته باشید. این قسمت معماری برنامه های کاربردی وب را تشریح کرده و چگونگی کار عناصر پویا را در زمینه حلقه درخواست- پاسخ برنامه کاربردی را توضیح می دهد. هنگام پردازش یک درخواست و ایجاد صفحه پاسخ، شرح خلاصه ای از ترتیب متدها استنتاج می شود. این قسمت همچنین چگونگی کاربک تراک (پیمایش معکوس)Web Object ها را توضیح می دهد.

این سند چگونگی استفاده از ابزارهای مختلف Web Object را توضیح نمی دهد. در مورد مراحل استنتاجی در خلق قالب ها و ساخت عناصر پویا، راهنمای کاربرWeb Object Boilder را مطالعه کنید. در مورد چگونگی استفاده ازWeb Objects Direct to web Guid ,Direct to web (هدایت شیء های وب به راهنمای وب) را مطالعه نمایید.

معماری برنامه کاربردی

نه تنها برنامه وب شما محتوای پویایی ایجاد می کند بلکه می توانید قالب ها را به کاربر ارائه داده که محتوای مؤلف را برای آنها تأیید می کند. داده های ورودی را از کاربرانی بدست می آورید که از قالب هایHTML، دکمه ها و دیگر عناصر پویا استفاده می‌نمایند. مرتبط سازی عناصر قالب به متغیرها و متدهای مؤلفه وب شما شبیه محدود کردن دیگر عناصر پویاست که صرفاً محتوا را نمایش می دهد.

با قرار دادن عناصر پویا در یک عنصر استاندارد قالب مؤلفه وب خود، قالب ها را خلق کنید. مؤلفه وبHTML را ایجاد می کند که مرورگر های وب می توانند آن را تغییر کرده و نمایش دهد. این فرآیند از ترجمه دیتای ثبتی کاربر یا انتخاب ها به متغیرهایی در برنامه شما تشکیل می شود. اگر مؤلفه های وب را برنامه نویسی می کنید، این برنامه نویسی به درک چگونگی پردازش ورودی کاربر توسط برنامه های وب کمک می کند.

برنامه هایWeb Object مبتنی بر رویداد(event driven) هستند اما به جای پاسخ دهی به رویدادهای ماوس و کیبورد به درخواست هایHTML (پروتکل انتقال ها پیرتکست) پاسخ می دهند. برنامه درخواست عملHTML را دریافت می کند، به آن پاسخ می دهد و سپس منتظر درخواست بعدی می شود. پاسخ دهی برنامه به درخواست ها ادامه می‌یابد تا اینکه درخواست ها تمام شود. حلقه اصلی به کار گیرنده این درخواست ها حلقه درخواست- پاسخ،WebObject محتوای عناصر پویا را پر می کنند. اطلاعات انتشاری برنامه های شما در دیتابیس یا دیگر وسایل ذخیره سازی دیتا مقیم شده یا می‌توان آن را هنگام دسترسی به صفحه ایجاد کرد. صفحات هم بسیار محاوره ای و فعل و انفعالی هستند- شما می توانید کاملاً روش را مشخص کنید که کاربر از طریق آنها هدایت شده و دیتاهایی که آنها مشاهده و اصلاح می کنند.

شکل یک وب سایت مبتنی برWeb Object را نمایش می دهد. مجدداً درخواست (در قالبURL) از مرورگر وب به وجود می آید. مرور وب کشف می کند که درخواست باید توسط برنامه کاربردی Web Object به کار رفته و درخواست را به آداپتورHTTP بفرستد. آداپتور درخواست وارده را به شکلی پکیج می کند که برنامه Web Object بتواند آن را درک کرده و به برنامه کاربردی فوروارد کند. براساس مؤلفه های وب تعریف شما و دیتای مربوطه از انبار دیتا، برنامه وب پیجی را ایجاد می کند که از طریق آداپتور به سرور وب منتقل می شود. سرور وب صفحه را به مرورگر وب می فرستد که آن را ارائه می دهد.

به این نوع از برنامه کاربردی Web ObjectبرنامهWeb گفته می شود زیرا نتیجه آن ایجاد یک سری وب پیج هایHTML پویا می باشد.

حلقه درخواست- پاسخ

هر عمل اتخاذ شده از سوی کاربر از طریق سرور وب و آداپتور Web Objectبا برنامه کاربردی شما ارتباط برقرار می کند. همه جزئیات مربوط به عمل کاربر- محتوای فیلدهای تکست، وضعیت چک باکس ها و دکمه های رادیویی و انتخاب در منوهای pap-up همین طور اطلاعاتی پیرامونsession و دکمه یا لینک فعال شده در درخواست HTTP رمزگذاری می شود.

درخواست با عمل آداپتور Web Objectو رفتار پیش فرض برنامه رمزگشایی می شود. این فرآیند رمزگشایی، که در ایجاد صفحه پاسخ به حداکثر خود رسیده تا به مرورگر وب بازگشت داده شود- حلقه درخواست- پاسخ را می سازد. شکل2 ترتیب پیام های استنتاجی هنگام پردازش درخواست را نشان می دهد.

Web Objects دو مدل پردازش درخواست دارد، عمل هدایت و عمل مؤلفه.

- مدل عمل مؤلفه به شما اجازه می دهد وضعیت را در برنامه حفظ کنید؛ از این رو، به شیء های session نیاز داشته و از آن استفاده می کند. به طور پیش فرض، برنامه های وب از این مدل استفاده می کنند.

- مدل عمل مستقیم توسط برنامه هایی به کار می روند که به مدیریت وضعیت- به عنوان مثال، موتورهای جستجو، کاتالوگ های تولید، کتابخانه های پرونده و انتشار پویا-  نیاز ندارد. برنامه های استفاده کننده این مدل به طور پیش فرض فاقد شیء هایsession هستند.

هنگام توسعه یک برنامه به یک مدل پردازش درخواست محدود نمی شوید برنامه ها مناسب ترین مدل را در پیاده سازی مشخصه های خاص به کار می گیرد. عمل های مولفه به طور کلی در برنامه های وب دارای مؤلفه های به هم پیوسته سودمند است. به هر حال، توانایی کنترل زیاد جریان برنامه را به کاربر ارائه نمی دهد. به عنوان مثال، کاربر نمی تواند مستقیماً متد تعریف شده در فایل سرس جاوای یک مؤلفه وب را اجرا کند. از طرف دیگر، عمل های هدایت (Directactim) در ارائه چنین دسترسی به کاربران بهترین است. به عنوان مثال، با به کارگیریURL مناسب کاربران می توانند شیوه های خاص یک برنامه را اجرا کنند.