دسته بندی | عمران و ساختمان |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 5378 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 108 |
بررسی گسیختگی پیشرونده ناشی از خرابی مهاربند در قابهای فولادی مهاربندی شده EBF
همواره در علم مهندسی سازه، سعی در پیشبینی مجموعه رخدادهایی بوده است که در طول عمر مفید سازه، بر کارایی و استقامت آن اثر قابلتوجهی داشته باشند. این عوامل میبایست حین طراحی سازه، مدنظر مهندس طراح قرارگرفته و بتواند پایداری سازه را در مواجهه با آن تأمین نماید.
خرابی پیشرونده1 از آن دسته از عواملی است که دلیل وقوع آن، عدم پیشبینی رخداد آن در زمان طرح سازه بوده است و متأسفانه باعث صدمات و فجایع جدی میگردد.
«خرابی پیشرونده را به صورت گسترش خرابی موضعی اولیه از عضوی به عضو دیگر که سرانجام به گسیختگی تمام سازه یا قسمت بزرگی از آن می انجامد تعریف می کنند]8[.»
بطور کلی ساختمانها برای شرایط بارگذاری با احتساب انفجارهای گاز، انفجارهای بمب، برخوردهای وسایل نقلیه، تصادمهای هواپیما، طوفان، گردباد و از این قبیل بارها طراحی نمیشوند. از این رو زمانی که ساختمانها در معرض چنین بارهای غیرمعمولی قرار میگیرند، ممکن است متحمل آسیبهای بزرگ و جبرانناپذیری شوند.
میتوان گفت که تاریخچه مساله فروپاشی پیشرونده به عنوان یک معضل مهندسی ریشه در ویرانی مشهور ساختمان آپارتمانی رونان پوینت 2 (شکل 1-1) در سال 1968 دارد. این یک نمونه از خرابی پیشرونده است که با از دست دادن عضو باربر منجر به خرابی کلی سازه گردید. تکرار این نوع فروپاشیهای پیشرونده باعث گردید تا مهندسین طراح به اینگونه فروپاشیها، به عنوان یکی از دغدغههای طراحی بنگرند و سعی در لحاظ کردن آن در روند طراحی سازه داشته باشند.