دسته بندی | عمران و ساختمان |
فرمت فایل | docx |
حجم فایل | 8120 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 118 |
بررسی مقاومت برشی سطوح بتنی با پیوستگی چسبی
مقاومت اتصال خوب بین سطح قدیمی و جدید بتن یک فاکتور کلیدی در عملکرد تعمیرات بتنی است. هدف این پایاننامه بررسی و ارزیابی مقاومت اتصال بین سطح بتن قدیمی و بتن اضافه شده است. در این پایاننامه یک تحقیق آزمایشگاهی برای اندازهگیری مقاومت برشی سطوح اتصال بتنی که در زمانهای متفاوتی بتنریزی شدهاند انجام شد. این سطوح با روشهای سندبلاست، خراش با برس فلزی، سوراخشدگی توسط مته و حالت صاف آمادهسازی شدند. برای اتصال این سطوح از چسبهای Latex ,Epoxy IV و Epoxy V موجود در بازار داخلی کشور از شرکتهای طراحان بتن، نامیکاران، آبادگران و بتن شیمی خاتم تهیه و استفاده شد.
همچنین برای مقایسه با حالت نرمال آزمایشی بدون استفاده از چسب و تنها با ریختن بتن تازه به طور مستقیم به روی سطوح قدیمی انجام شد. علاوه بر آن برای بررسی تأثیر مقاومت بتن در مقاومت اتصال از بتن با مقاومتهای 20 ، 30 و40 مگاپاسکال استفاده شد.
برای انجام آزمایش از آییننامهی ASTM C 882 و ASTM C 1042 استفاده شد. نتایج آزمایش ها نشان داد که افزایش مقاومت بتن در صورت وجود عامل اتصال، موجب افزایش مقاومت اتصال با شیب ملایمی می شود در حالی که در صورت اتصال مستقیم، تاثیر چشمگیری در مقاومت اتصال خواهد گذاشت. همچنین افزایش زبری سطح در صورت وجود عامل اتصال تغییر محسوسی در مقاومت اتصال ایجاد نکرد اما در صورت نبود عامل اتصال، سند بلاست میتواند بهترین شرایط را برای آماده سازی سطح مهیا کند. به طور کلی استفاده از عوامل چسبنده ی مناسب اقتصادی ترند و نتایج بهتری نسبت به آمادهسازیهای گران و پر دردسر دارند.