دسته بندی | عمران و ساختمان |
فرمت فایل | docx |
حجم فایل | 2315 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 77 |
استفاده از مهاربندها به عنوان سیستم مقاوم جانبی در سازههای فولادی یکی از متداولترین روشها برای تحمل نیروهای ناشی از زلزله میباشد. یکی از نقاط ضعف این سیستم مقاومت فشاری عضو مهاربندی و کمانش آن در نتیجه کاهش باربری عضو میباشد. امروزه با پیشرفت تکنولوژی و ظهور مهاربند مقاوم در برابر کمانش این مشکل حل شدهاست. این قابها نوع جدیدی از سیستمهای مهاربندی همگرا(CBF) هستند و بیشتر به صورت قطری و شورون(7و8) کاربرد دارد و عملا به صورت ضربدری استفاده نمیشود. به همین دلیل در این تحقیق ایدهای برای استفاده از این سیستم به صورت ضربدری و مقایسه آن با سیستم مهاربندی تک قطری در دو قاب یک دهنه با ابعاد یکسان تیر و ستون در نرمافزار اجزای محدود آباکوس (ABAQUS) برای هر دو شکل مهاربند مدلسازی و برای صحتسنجی نرمافزار یک نمونه آزمایشگاهی شبیهسازی شدهاست. نتایج نشان میدهد که استفاده از سیستم ضربدری طول مهاربند فشاری را کوتاه میکند. در نتیجه ابعاد غلاف نسبت به تک قطری کوچکتر میشود و تحت بارگذاری چرخهای دارای جذب انرژی بیشتری نسبت به تک قطری میباشد.