دسته بندی | برق |
فرمت فایل | docx |
حجم فایل | 10147 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 150 |
بررسی عملکرد و رفتار قابهای بتن آرمه با جداسازهای لرزهای
در سالهای اخیر مبحث جداساز لرزهای به طور خاص در طراحی لرزهای ساختمانها مورد توجه قرار گرفته است هدف اصلی از این کار جداسازی سازه از زمین بجای استفاده از روشهای مرسوم مقاوم سازی میباشد. تجهیزاتی که در ایزوله کردن پایة ساختمان مورد استفاده قرار میگیرند دارای دو مشخصه مهم میباشند:
انعطاف پذیری افقی و قابلیت جذب انرژی.
انعطاف پذیری سیستم جداگر سبب افزایش زمان تناوب اصلی سازه و خارج شدن آن از محدودة انرژی مخرّب زلزله میشود، از سوی دیگر خاصیت جذب انرژی سبب افزایش میرائی و در پی آن سبب کاهش تغییر مکان زیاد ناشی از انعطاف پذیری جانبی سیستم جداگر میشود.
در مطالعه اخیر جهت بررسی رفتار سازهها با جداگر و با پایه ثابت پس از بر شمردن انواع جداسازهای لرزهای و طراحی جداساز و تمهیدات آئین نامه در مورد سازههای جداسازی شده به تحلیل غیرخطی این نوع سازهها پرداخته شده و رفتار هر کدام از سازهها از لحاظ شتاب- پریود- برش و … مورد بررسی قرار گرفته شده است و در ادامه سازه جداسازی شده بر اساس نسبت میرایی مورد بررسی قرار گرفت و نسبت میرایی 4% و 9%و 10% و 11% و 20% باهم مقایسه گردیده و مورد ارزیابی قرار گرفت ونتایج نشان میدهد با افزایش زمان تناوب شتاب کاهش می یابد و افزایش میرایی باعث کاهش بیشتر شتاب در سازه می شود با افزایش زمان تناوب تغییر مکان کلی سازه افزایش می یابد ولی افزایش میرایی تا حدود زیادی آنرا کنترل میکند در حالت کلی در مقایسه سازه جداسازی شده با سازه بدون جدا ساز نتایج تحلیل حاکی از آن است که شتاب طبقات و برش طبقات، در سازة جداسازی شده کمتر است و تغییر مکان جانبی در سازه جداسازی شده نسبتاً زیاد است و برای حل این مشکل باید از مستهلک کننده انرژی یا میراگر استفاده شود در سیستم جداساز با افزایش میرایی قابلیت جذب انرژی در سازه افزایش می یابد و کاهش شتاب منجر به کاهش نیروی وارده به سازه میگردد.