تحقیق در مورد استان قزوین

بخشهایی از متن:

استان قزوین با مساحتی معادل 15821 کیلومتر مربع در حوزه مرکزی ایران بین 48 درجه و 44 دقیقه تا 50 درجه و 51 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ و 35 درجه 24 دقیقه تا 36 درجه و 48 دقیقه عرض شمالی نسبت به خط استوا قراردارد. این استان از سمت شمال به استانهای مازندران و گیلان، از سمت غرب به استانهای زنجان و همدان، از سمت جنوب به استان مرکزی و از سمت شرق به استان تهران محدود می باشد.

این استان در دامنه جنوبی رشته کوههای البرز واقع شده که به دلیل داشتن ارتفاعات متعدد و بارندگی های متوسط از نقاط معتدل کشور به شمار می آید. مرتفع ترین کوههای استان «سیاهلان، کی جگین، سفیدکوه و سیاه کوه» بوده که حداکثر ارتفاع در کوههای شمال سیاهلان 4175 متر از سطح دریا می باشد. محدوده مرکزی و شرق استان را دشت تشکیل می دهد که شیب آن از شمال‌غرب به جنوب شرق امتداد دارد و در پائین ترین نقطه 1130 متر است. حداقل ارتفاع استان در شمال غربی و در بخش طارم سفلی و کناره‌های دریاچه سفیدرود با ارتفاع 300 متر از سطح دریا است.

بر اساس آخرین وضعیت تقسیمات کشوری در پایان سال 1382 استان قزوین دارای 4 شهرستان قزوین، تاکستان، بوئین زهرا و آبیک، 20 شهر قزوین، اقبالیه، محمدیه، الوند، محمودآباد نمونه، تاکستان، اسفرورین، ضیاء آباد، خرمدشت، آوج، شال، دانسفهان، بوئین زهرا، رازمیان، معلم کلایه، آبگرم، آبیک، کوهین، بیدستان و ارداق، 18 بخش، 44 دهستان و 1210 آبادی می‌باشد که 878 آبادی آن دارای سکنه و 332 آبادی خالی از سکنه است. تغییرات ایجاد شده در تعداد آبادیهای استان نسبت به سالهای گذشته ناشی از اعمال مصوبات تقسیمات کشوری نتایج طرح اصلاح و بهنگام‌سازی پرونده آبادیها در اردیبهشت و خرداد ماه سال 1382 و نیز تغییرات حین اجرای سرشماری کشاورزی سال 1382 می باشد.

...

مورخان قزوین را "باب الجنه" یا "دروازه بهشت" می‌نامند و از مناطق مهم ایران به شمار می‌آید که در زمینه‌های تاریخی، طبیعی، اقتصادی، فرهنگی، صنعتی و گردشگری از اهـمـیـت بـسـیاری بـرخـوردار است.
این استان که دربرگیرنده چهار شهرستان آبیک، بویین زهرا، تاکستان و قزوین است، از جاذبه‌های متعدد طبیعی نظیر قله‌ها و غارها، دریاچه‌های زیبا در دامنه کوه‌های مشهور، جاذبه‌های غنی ژئوتوریستی، رودخانه‌ها، چشمه‌های آب گرم و گونه‌های مـتنـوع گـیاهــی و جانوری بـهره برده اسـت.

چشم‌اندازهای زیبای دره شاهرود، باغستان‌های قدیمی قزوین، شالیزارهای حاشیه شاهرود، تاکستان‌های انگور، دره سوگا و فندق زارهای درهم تنیده ناحیه رودبار شهرستان، سروها و چنارهای کهنسال و دامنه‌های بکر خرقان و رامند، خلوص طبیعت را به نمایش می‌گذارند و چشم‌ها را میهمان دست نخوره‌ترین و اصیل‌ترین مناظر طبیعی می‌کنند.

ویژگی‌های جغرافیایی و باستانی، سابقه صد ساله پایتختی ایران و روحیه هنرمندانه مردم این دیار، سبب وجود بناهای تاریخی و مکان‌های تاریخی بسیاری در این استان شده است. موانع طبیعی مانند کوه‌های سر به فلک کشیده و دره‌های ژرف به انتخاب این سرزمین برای ایجاد استحکامات دفاعی و قلعه‌های استوار در طول تاریخ انجامیده و سبب شده مشهورترین قلعه‌های تاریخی ایران در این خطه از کشور قرار گیرد.

دیدار از سرزمین قلعه‌ها، ما را به هزار توی تاریخ می‌برد و شوق دیدار قلعه‌های اسرارآمیز و با شکوه حسن صباح درگازرخان، لمبسر در رازمیان، بیدلان در شیرکوه، نویزرشاه در گرمارود، اوغلان قزقلعه در تارم و ... همه سال گردشگران بسیاری را از خـارج و داخـل ایـران بـه ایـن مـنطـقه می‌کشاند.
اماکن و بناهای تاریخی بر جاذبه های این استان افزوده و چون نگینی بر تارک شهر قزوین می‌درخشند. قلعه تاریخی الموت درخشان‌ترین آنهاست که در روستای "گازرخان" واقع شده و به قلعه حسن صباح شهرت دارد. این قلعه به دلیل ویژگی‌های اقلیمی و آب و هوایی خاص در این منطقه ساخته شده است. قلعه‌ای شگفت‌انگیز در دل کوه‌های الموت که نشان از قدرت دستان هنرمندان این دیار دارد. مردانی که دل کوه‌ها را شکافته و با ابزار ابتدایی زمان خود شگفتی و حیرت به ارمغان آورده‌اند.

...

در 1118 عمارت چهل ستون سوخت که بفال بدگرفتند و پس از چهارده سال فتنه افغان عراق و فارس را ویران نمود خاصه اسپهان را دیوارهاى دو ایوان شمالى و جنوبى طنابى را نقشهائى بود از چهره دختران گرجى و ارامنه که دیده را خیره میساخت و دل بدان نقش و نگار بى روان میباخت. امروزه که بر آن گچها کشیده اند و طرح برداشته باز حسنش نمودار است.

بالاخانه‏هاى گوشه ایوآنهابراى خلوت نشینى و خواب بود و خرقه شاه صفى و طومار عهدنامه منسوب به حضرت امیر(ع) و قرآن منسوب بخط امام حسن عسگرى (ع) در آن بالاخانه محفوظ و خواص را ملحوظ، خط طومار و قرآن را چنین نسبت میدادند ولى خلجانى بقلب مولف بخاطر است که شاید مانند سیاست آل عثمان در قرآن منسوب بخط عثمان صفویه نیز در مورد این قرآن خط قدیم نظر سیاسى داشته‏اند.

در طنابى چهل ستون ارازه‏هاى سنگ مرمر و گچبرى کار اساتید معتبر و طلا و میناکارى و شش مجلسى نقاشى است: چهار مجلس آن را گویند از عهد صفویه بوده یکى مجلس همایون شاه پسر ظهیرالدین با برکه پس از هجوم شیرخان بدو او بدرباز ایران پناه آورد در (951) هر چند آن روزگار قزوین مرکزیت داشت اما همایون را بگردش بلاد تا اصفهان آوردند که طهماسب بزرگ همه جا سلطان محمد پدر شاه عباس را بمهماندارى او مقرر داشت و اگر مهمانى هم شهر دیگر بوده نقشه را اینجا کشیده‏اند.

و مجلسى هم بزم شاه عباس بزرگ و حضور ولى محمد خان پادشاه ترک 1019 که او نیز ملتجى بدربار صفویه شد....

...